Geçtiğimiz birkaç yıl boyunca, yerli oyuncak üreticileri zor zamanlar geçiriyor. Bununla birlikte, genel olarak uzmanlar, endüstrinin gelişimine ilişkin şartları olumlu olarak değerlendirmektedir. İstatistiklere göre ülkemizde 25 milyondan fazla çocuk 14 yaşın altında yaşıyor. Rusya pazarının çocuk ürünleri için kapasitesinin yıllık 8, 5 milyar dolar olduğu tahmin ediliyor ve oyuncak pazarındaki yıllık ciro 160 milyon doların üzerindedir.Rusya Oyuncak Üreticileri Birliği'nin tahminlerine göre, bu rakam önümüzdeki birkaç yılda yıllık bazda% 20 artacak. Beş yıl önceki büyüme oranı daha yüksek olmasına rağmen: yerli oyuncak üreticileri krizden “sakatlandı”.
En sık, oyuncaklar üç ila altı yaş arası çocukların ebeveynleri tarafından satın alınır (% 45). İkinci sırada sıfır ila üç yaş arası çocukların ebeveynleridir (% 44). Doğru, bu hedef kitle esas olarak çıngıraklar, gelişimsel oyuncaklar, cep telefonları, bebek arabası ve beşikler için kolyeler satın alıyor. Ancak bu tür çocuklar için bebekler pratik olarak satın alınmaz.
Bebeklerin asıl aşıkları, yedi ila on iki yaş arası çocuklardır. 2011 yılı verilerine göre, sermayenin sakinleri çocukları için oyuncaklar için yılda 25 bin ruble harcıyor. Nüfusu bir milyondan fazla olan diğer şehirler için bu rakam iki kat daha düşük. Yabancı araştırma gruplarına göre, ortalamanın altında geliri olan Rus aileleri, çocukları için oyuncaklar üzerindeki gelirlerinin ortalamanın üstünde geliri olan tüketicilere göre daha fazla harcıyor.
Rusya'nın çocuk ürünleri pazarında bebeklerin ve yumuşak oyuncakların payı% 40, % 22'si tasarımcılar ve eğitici oyuncaklar, % 10'u teknik oyuncaklar, % 10'u masa oyunları, bulmacalar, bulmacalar.
Ülkemizde, pek çok imalat ve ticaret işletmesini içeren çocuk oyuncak üreticileri ulusal birliği faaliyet göstermektedir. Aşağıdaki fabrikalar en büyük yerli bebek üreticileri arasında seçilebilir: OJSC Vesna (Kirov), oyuncak fabrikası OJSC Ogonyok (Moskova), CJSC Krugozor (Moskova Oyuncak Fabrikası). Bu üreticilerin ürünlerinin Rusya pazarındaki payı çok azdır. Lider, her zaman olduğu gibi Çin'dir (toplam ithalatın% 45'i). Küçük marjlı ikinci sırada (yaklaşık% 42) dünya çapında bilinen yabancı üreticiler var: Mattel, Zapf Creations, Gotz, Corelle, MGA Entertainment, vb. Kalan% 13'ü Rus üreticilerin ürünleri (özellikle aşağıdaki fiyat segmentinde) ) ortalamasıdır.
Dünyanın dört bir yanındaki bebeklerin üretimi için materyal olarak vinil en sık kullanılan - etilen polimerize bir türev, 150 yıldan daha önce Rus bilim adamı Butlerov tarafından keşfedildi. Bu malzeme plastiktir ve işlenmesi kolaydır, birçok aktif ortama karşı güvenilir ve dayanıklıdır. En büyük avantajı insanlar için tam güvenlik. Sadece vinildeki yasak katkılar ve oyuncaklar için uygun olmayan üretim koşulları tehlikeli olabilir.
Vinil oyuncakların imalatında “enjeksiyon kalıplama” olarak adlandırılanlar kullanılır: özel ekipman yardımıyla, tutarlı bir şekilde sıvı olan vinil, bebek formuna dökülür ve daha sonra sertleşir ve ondan çıkarılır. Bu teknoloji kolayca otomatikleştirilir, sofistike ekipmanların kullanılmasını gerektirmez ve nispeten ucuzdur. Malzemenin özel dokusu, en gerçekçi bebekleri yapmanıza olanak sağlar.
Bebek üretimi karmaşık bir süreçtir. Her şeyden önce, sanatçı gelecekteki oyuncağın görüntüsü ile gelir ve skeçler oluşturur. Bazı durumlarda, gerçek bir çocuğun fotoğrafı kullanılır. Örneğin, İspanyol İspanyol Paola Reina, İspanya Kraliyet Prensi'nin en büyük kızı olan infante görüntüsünde yapılan Leonor bebeğini serbest bıraktı. Aynı üreticinin, 32 cm'lik bir dizide, Kleopatra Stratan adlı ses çipli başka bir portre bebeği var. Aynı isimdeki en genç Moldavyalı şarkıcı imajını kopyalar. Bu bebeklerin kıyafetleri aynı zamanda “prototiplerinin” gerçek kıyafetlerinin küçük bir kopyasıdır.
Ardından eskiz veya fotoğraf, gelecekteki bebeğin yüzünün 3B modelini oluşturmaya çalışan ustaya aktarılır. Bundan sonra, bir oyuncak bebek fabrikasında uzman, oyuncağın tüm katı parçalarının kil modellerini yaratır. Oyuncak bebek tamamen plastik veya vinilden yapılabilir veya ayrı katı elemanlara (genellikle baş, kollar, bacaklar) ve yumuşak bir bez parçasına sahip olabilir. İkinci durumda, gövde son adımda yapılır. Usta tarafından kullanılan kil, özellikle heykel çalışmaları için tasarlanmıştır. Çeşitli renklerde geliyor. Bu ayrıntılara dayanarak, bebeğin vücudunun parçalarının modelleri yapılır. Onlar için bir malzeme olarak özel plastik kullanılır (ancak gerçek bebeğin yapılacağı değil).
Bundan sonra, ön taslaklara göre, bebeklere yerleştirilecek olan gözler seçilir. Kilitlenebilir olabilir ya da olmayabilir. Çoğu zaman, akrilik ve daha az sıklıkla cam gözler kullanılır. Ucuz bebeklerde gözler genellikle çizilir. Yanlış gözler için, kirpikler (şerit şeklinde plastik veya daha gerçekçi) seçilir. Aynı aşamada, “bebek stilistleri”, saçın rengine ve uzunluğuna ve aynı zamanda bebeğin saç modeline göre belirlenir. Bütün bunlar doğrudan form üzerinde deneniyor. Ayrıca, ikinci seçenek orijinal plandan çok farklı olabilir.
Bebeğin son görünümü nihayet onaylandığında, daha sonra bebeğin tüm katı parçalarını dökmek için kullanılan parçalar için kalıplar yapılır. Master'ı monte etmeden önce, özel teçhizatın yardımıyla, bebeğin saçını diker (saçlar genellikle sentetik malzemelerden yapılır) ve keser, saç stilleri ve stilleri yapar, gözlerini takar, kirpikleri, boya dudaklarını, kaşlarını, allık, çilleri ("makyaj" denir) bir airbrush kullanarak). Bundan sonra bebeğin tüm parçaları bir araya toplanır.
Bebek yumuşak bir gövdeye sahipse, boyayıp kafayı yaktıktan sonra, sentetik bir kışlıklayıcı ile doldurulmuş ve diğer bağlantı elemanlarıyla veya diğer parçalarla elastik bantlarla bağlanmış bir gövde dikilir. Adımların sırası değişebilir. Bazen bebek zaten monte edilmiş durumda dikişli ve boyanmış.
Aynı zamanda, dikiş atölyesinde kıyafetler kesilip dikilir, bebekler için ayakkabılar yapılır. Ayakkabılar plastik (döküm için özel kalıpların kullanılmasıyla daha ucuz ve daha hızlı bir seçenek) veya dikişli olabilir. İkinci durumda, bebek ayakkabısı üretim teknolojisi, ayakkabıların insanlar için üretildiği teknolojiye benzer: taban ve detaylar ayrı ayrı kesilir, bunlar daha sonra dikilir ve yapıştırılır. Gerekirse, rondelalar yerleştirilir veya dekoratif öğeler yapıştırılır. Oyuncak bebek elbisesi ve ayakkabısı, dikkatlice alt tabakaya tutturulur ve bir kutu içinde paketlenir, bundan sonra oyuncak depoya gönderilir.
Diğer çocuk oyuncaklarında olduğu gibi, yaptığınız bebeklerin kalitesi de çok önemlidir. Dahası, tüketicilere göre, yerli ürünler neredeyse her zaman Batılı ürünlerden daha düşüktür. İkna edici alıcılar kolay olmayacak. Yabancı üreticiler her aşamada bebek üretimini kontrol eder. Ancak, evlilik oranları bile genellikle oldukça yüksektir.
Kaliteden sonraki ikinci problem fiyatlamadır. Rus imalatçılar Çin ürünleri ile fiyat konusunda rekabet edemezler, çünkü nakliye masrafları ve gümrük vergileri durumunda bile, Çin'den ithal edilen bebeklerin toptan satış fiyatı, yerli oyuncakların toptan satış fiyatından düşük bir siparişdir. Kalitelerinin aynı olduğu gerçeğinden bahsetmiyorum bile.
13 Ağustos 1997 tarih ve 1013 sayılı Rusya Federasyonu Hükümeti Kararnamesi uyarınca, tüm çocuk oyuncakları zorunlu sertifikalara tabi tutulmalıdır. Bir sertifikanın varlığı, oyuncağın çocuk için güvenliğini onaylar. Sertifikalandırma sürecinde sıhhi ve epidemiyolojik inceleme ve uygunluk sertifikası verilir. Toplamda, sertifikalı bir oyuncak, yüzün üzerinde göstergede test edilir.
Test, oyuncakların ve perakende satışa sunulan oyuncakların üretiminden geçer. Çocuk oyuncakları için geçerli olan ana gereklilikler: Yapıldıkları malzemelerin güvenliği (oyuncağın alerjiye neden olmadığını ve toksik olmadığını gösteren özel bir pasaportla onaylanır); hoş olmayan bir koku eksikliği, renk şeması. Ayrıca, ürünler çocuk için küçük ve potansiyel olarak tehlikeli parçaların varlığı açısından değerlendirilir.
Yabancı üreticilere rehberlik eden uluslararası kalite standartları ISO 9001 vardır. Ürünlerinizi yurt dışına ithal etmek istiyorsanız, bu sertifikalara ihtiyaç duyulacaktır. Bu standarda göre, vinil ve plastiğe eklenen tüm bileşenler, boyalar, vernikler, sentetik malzemeler, vb., Alerjiye neden olan bileşenlerin yokluğu ve çocuğun sağlığına tehdit teşkil etmesi nedeniyle, tıbbi ve çevresel güvenlik için karmaşık bir test sisteminden geçer. İşletmelerin kendileri, GMP yeterlilik şartlarına (tıbbi, çocuk ve gıda ürünleri üreten işletmelerin ekipman ve işlerinde uluslararası standart) uygunluk açısından test edilir.
Dünyaca ünlü markaların ürünleri hem Çince hem de Rusça'dan çok daha pahalıdır. Karşılaştırma için: Çinli veya yerli üretim yapan bir bebeğin ortalama perakende fiyatı 350-500 ruble iken, Avrupa veya Amerika'da (veya Çin'de, ancak bir Batı markası altında) tanınmış bir markanın oyuncağı 1000 ila 2000 arasındadır. ruble. Ancak bu durumda bile, fiyat, Rusya'da yapılan bebeklerin rekabet avantajı haline gelemez, çünkü çoğu ebeveyn tanınmış ve yaygın bir şekilde halka açık olmasına rağmen pahalı oyuncaklar almayı tercih eder.
Bebeklerin ağırlıklı olarak ilkokul çağındaki kızlara, isteklerine göre yönlendirilmeleriyle kazanılmasının önemli bir rolü vardır. COMCON “Yeni Nesil” çalışmasına göre, Moskova ve St. Petersburg'daki 4-12 yaş arası çocukların% 80'inden fazlasının oyuncak seçimine katıldığı, 4-6 yaş arasındaki çocukların yaklaşık üçte birinin ve 10-12 yaş arasındaki çocukların yarısından fazlasının kendi oyuncaklarını seçtikleri görülmektedir. yaşında Elbette çocuklar reklamda gördükleri oyuncakları tercih ederler. Yerli bebekler çoğunlukla nostaljik ebeveynler tarafından satın alınır.
Açıkçası, Rus üreticileri dünyanın en büyük şirketleri olarak, reklamlara yılda birkaç milyon dolar harcayamazlar. Ancak küçük imalat şirketleri bu durumdan bir çıkış yolu buluyor.
Bu bakımdan, 1972'de Marvin Glass'ın stüdyosunda ortaya çıkan Blythe bebeğinin hikayesi gösterge niteliğindedir. Blythe’in yüzünün tasarımı üzerinde çalışan sanatçı Alison Katzman, Margaret Keane’in resimlerinden ilham alarak kızları ve hayvanları orantısız şekilde büyük gözlerle boyadı. Aynı yıl, Japon şirketi Tomy Blaze üretimine hak kazandı.
Ancak ne çocuklar ne de ebeveynleri garip bebekleri sevdiler ve 1973'te bebek üretimi durdu. 1997'de televizyon yapımcısı Gina Garan Blythe'i görmediyse, belki de bu oyuncaklar unutulmayacaktı. Fotoğrafa ilgi duyuyor ve bebeği manken olarak kullanıyordu. Dünyayı dolaşarak bir kadın, yanında bir bebek aldı ve fotoğrafını çekti. 2000 yılında Chronicle Books albümü This is Blythe with Garan'ın fotoğraflarını yayınladı. O zamana kadar, unutulan bebeğin hakları Hasbro şirketine devredildi, ancak Gina ondan oyuncağın resimlerini kullanmasına izin vermesini istediğinde, şirket temsilcileri hangi bebeği konuştuklarını bile anlamadılar.
2000'den sonra, Gina ve meslektaşı Junko Wong, Blaze'nin Japon süpermarket zinciri Parco için bir reklam kampanyası başlattı, oyuncak bebek Japonya'da inanılmaz popüler oldu. Altı ay sonra, Takara yeni bir Blythe sürümü üretmek için Hasbro'dan lisans aldı ve ilk bebeğini piyasaya sürdü. Birkaç saat içinde 1.000 parçadan oluşan sınırlı sayıda satıldı. Şimdi Blythe bebekleri koleksiyon olarak konumlandırılmış ve her biri için yaklaşık 3.5-5 bin ruble fiyatla dünya çapında satılmıştır.
Kendi bebek üretiminin organizasyonu en az 7 milyon rubleye mal olacak. Bu, gerekli ekipman alımını, üretim ve depolama tesislerini satın almayı, ilk hammadde alımını içerir. Küçük üretim personeli en az 30 kişi olacaktır (hat bakımı için çalışanlar, bir sanatçı, tasarımcı, terzi vb.). Bütün bunlar yüksek maliyetler, finansal ve bürokratik zorluklarla ilişkilidir. Bu nedenle, çoğu Rus ve yabancı oyuncak üreticisi siparişlerini Çin'deki fabrikalara veriyor.
Üretimin Göksel İmparatorluğa devredilmesi maliyetleri önemli ölçüde azaltabilir ve ürünlerini Rus pazarında tanıtmaya odaklanabilir. Ancak, kural olarak kalıpların tasarımı ve üretimi Avrupa ülkelerinde ve kalıpların geliştirilmesinde emredilmiştir. Kalıp (İngilizce'den. Kalıp - “oyuncu”), belirli bir model bebek modelinin yüzünü şekillendirmek için kullanılan teknik bir isimdir.
Liliya Sysoeva
(c) www.clogicsecure.com - iş planları ve rehberler için bir portal